Dom dla samotnych rodziców z dziećmi w Dobieszczyźnie. Historie niektórych mieszkańców są przejmujące [ZDJĘCIA]

Dom działa od stycznia 2022 r. Mieści się w wyremontowanym budynku dawnego domu dziecka, prowadzonego przez siostry salezjanki. Po rezygnacji z tej działalności obiekt został przejęty przez Caritas Diecezji Kaliskiej. Połowa budynku zajęta jest przez Środowiskowy Dom Samopomocy. W drugiej części swoją siedzibę ma właśnie Dom dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży oraz od niedawna także Specjalistyczny Ośrodek dla Ofiar Przemocy w Rodzinie. Choć placówka położona jest na terenie powiatu jarocińskiego, jednak służy potrzebującym z całej Polski. 

W Domu dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży w Dobieszczyźnie rodzice mają stanąć na nogi

Rodzic, który potrzebuje schronienia i pomocy w placówce, powinien zgłosić się do ośrodka pomocy społecznej w gminie, w której dotąd mieszkał. Jeżeli jednak sytuacja jest bardzo poważna i na przykład zagrożone jest życie i zdrowie rodzica lub jego dziecka, wówczas przyjęcie następuje w trybie natychmiastowym, bez skierowania.

W ośrodku można przebywać maksymalnie przez rok. W szczególnych przypadkach termin ten może zostać wydłużony o cztery miesiące. W tym czasie dzieci w wieku szkolnym uczęszczają do szkoły w Dobieszczyźnie. Za pobyt i utrzymanie rodzica oraz dzieci płaci gmina, w której są oni zameldowani. 

W domu w Dobieszczyźnie znajduje się między innymi 9 pokoi, 7 łazienek, kuchnia, sala ogólna - bawialnia oraz pralnia z suszarnią. Oprócz tego, jest pomieszczenie do spotkań ze specjalistami. W gmachu, który do niedawna należał do sióstr salezjanek, pozostała kaplica, w której nadal odbywają się nabożeństwa i jest ona dostępna także dla mieszkańców Dobieszczyzny. 

Rodzinna atmosfera w domu dla rodziców z dziećmi w Dobieszczyźnie

Obecnie mieszkają tam cztery młode mamy łącznie z sześciorgiem dzieci. Wspólne życie koncentruje się w świetlicy, czyli przestronnym salonie z aneksem kuchennym. Tam bawią się dzieci, a ich mamy mogą wypić kawę albo obejrzeć telewizję na wygodnej kanapie. Tu też odbywają się wszystkie rozmowy i uzgodnienia dotyczące bieżącego życia w domu, dyżurów w sprzątaniu i grafika wyjść.  

- Rozmawiamy o wszystkim. Czasem się śmiejemy i żartujemy, czasem spieramy albo rozwiązujemy poważne problemy czy konflikty - jak w prawdziwym domu i rodzinie - przyznaje kierownik placówki.   

Kobiety dzielą się opieką nad maluchami, zwłaszcza, kiedy wychodzą na zakupy albo pozałatwiać swoje sprawy. Rok ich pobytu w Dobieszczyźnie jest głównie po to, żeby stanęły na nogi. Oprócz utrzymania, podopieczne otrzymują w placówce wszechstronne wsparcie - od psychologicznego i prawnego, po pomoc w znalezieniu pracy. Dla każdej przygotowywany jest indywidualny plan takiego wsparcia. Mieszkanki domu przyznają, że placówka w Dobieszczyźnie jest najlepszą z tych, w których przebywały. Choć dużym minusem jest słabe skomunikowanie z Jarocinem. Dlatego placówka pilnie potrzebuje samochodu. 

- Tu jest naprawdę fajnie i warunki są nieporównywalne do tych w Poznaniu, ale wyjechać stąd, to jest jakiś koszmar - przyznaje Paulina. 

Ma dwoje dzieci - siedmioletnią córkę i czteroletniego syna. Kiedy straciła wynajmowane mieszkanie w Poznaniu, tułała się po koleżankach, dopóki nie zainteresowała się nią pomoc społeczna i umieściła w schronisku dla bezdomnych. 

- Kiedy zmieniły się przepisy, nie mogłam tam być z dziećmi i tym sposobem trafiłam tutaj - wyjaśnia młoda mama.  

W Dobieszczyźnie może być rok - do lutego 2025. Złożyła wniosek o mieszkanie socjalne w Poznaniu, ale nie ma złudzeń i wie, że może długo na nie czekać.

Przejmujące historie mieszkanek domu w Dobieszczyźnie

- Jakiś czas temu przyjęliśmy młodą kobietę. Wychowywała się w domu dziecka, w związku z występującą przemocą i nadużywaniem alkoholu w rodzinie. Pojawiły się narkotyki i przygodne kontakty seksualne. Poznała starszego mężczyznę, z którym zaszła w ciążę. Mieszkała z nim przez parę miesięcy, dopóki nie trafił do więzienia. Wtedy straciła dach nad głową. Pamiętam, odbierałam ją z dworca w zaawansowanej, ciąży. Była bez żadnych badań i kontroli lekarskiej czy położniczej - opowiada kierownik placówki.

Tu młoda kobieta znalazła opiekę. Nauczyła się pielęgnować dziecko, ale też wykonywania codziennych obowiązków - gotowania, prania, zajmowania się domem.

W międzyczasie poznała młodego chłopaka, który okazał się dobrym partnerem dla niej. Po dziesięciu miesiącach pobytu, mama wraz z dzieckiem opuściła placówkę. Para wynajęła razem mieszkanie, poszukali żłobka dla dziecka - w związku z chęcią podjęcia zatrudnienia przez mamę. Z tego, co wiem, bo jesteśmy w kontakcie, dziewczyna odnowiła relacje z własną matką i próbują nadrobić stracony czas - dodaje Beata Fiszer. 

Opisuje też losy innej mieszkanki domu:

- Jedna z pań została skierowana do nas z zakładu karnego, gdzie trafiła w ciąży i przebywała z dzieckiem 1,5 roku. Po jej tygodniowym pobycie w placówce,  zjawiła się policja z kolejnym wyrokiem i nakazem osadzenia mieszkanki w więzieniu. Tym razem było to więzienie, w którym nie można przebywać z dzieckiem. Proszę sobie wyobrazić, jaką to stwarzało traumatyczną sytuację dla matki i dziecka. Nadmienię, że ta pani kłopoty z prawem zawdzięcza swojemu byłemu  partnerowi, który także odsiaduje wyrok karny - zaznacza nasza rozmówczyni. 

Pracownicy placówki w Dobieszczyźnie starali robić wszystko, by pomóc kobiecie.

Udało się zamienić karę więzienia na dozór elektroniczny - mówi Beata Fiszer. - Nie była to łatwa sytuacja, ale okazało się, że pani bardzo dobrze się odnalazła, nie sprawiała większych kłopotów, była bardzo troskliwą mamą. W międzyczasie nawiązała kontakt ze swoim dawnym kolegą. Zrodziła się między nimi bliższa relacja, poznała rodzinę tego mężczyzny, obecnie planują wspólną przyszłość. Wszyscy jej kibicujemy i życzymy jak najlepiej.                          

Nie sposób, jak mówi Beata Fiszer, nie zaangażować się osobiście w życie kobiet przebywających w domu.  

- Staramy się poświęcać im jak najwięcej czasu, obdarować ciepłem i życzliwością. Chcemy pokazać im, że nie ma sytuacji bez wyjścia - podkreśla kierownik. 

*(materiał został zrealizowany, kiedy pełniącą obowiązki kierownika domu w Dobieszczyźnie była Beata Fiszer, od 20 marca, kierownikiem jest Agnieszka Sikorska-Szymlet, a Beata Fiszer pozostaje kierownikiem Środowiskowego Domu Samopomocy) 

CZYTAJ TAKŻE:

Kobiety niezwykłe - ratują zdrowie i życie

Wyszła z alkoholizmu dzięki nieżyjącej już mamie. Rozmowa z Anną Skrzypską z Jarocina 

Ewa była mistrzynią tańca teraz jeździ na wózku i daje siłę innym

Szanowni Internauci. Komentujcie, dyskutujcie, przedstawiajcie swoje argumenty, wymieniajcie poglądy - po to jest nasze forum i możliwość dodawania komentarzy. Prosimy jednak o merytoryczną dyskusję, o rezygnację z wzajemnego obrażania, pomawiania itp. Szanujmy się.