42 autorów zgłosiło 77 wierszy na konkurs ogłoszony w Jarocinie. ZOBACZCIE nagrodzone teksty [ZDJĘCIA]

Spotkanie, na którym podsumowano konkurs poetycki i wręczono nagrody odbył się w środowe popołudnie w sali Zgody w Kamienicy Kultury. Zanim ujawniono werdykt, najpierw odbył się mini koncert Julii Matuszewskiej, która wprowadziła publiczność w nastrojowy ton. Młoda wykonawczyni zaprezentowała własne kompozycje oraz piosenkę "Nic dwa razy" znaną z repertuaru Sanah z tekstem noblistki Wisławy Szymborskiej. 

W konkursie mogły wziąć osoby powyżej 16 roku życia. Każdy autor mógł zgłosić maksymalnie po dwa utwory. Odzew na ogłoszenie zaskoczył organizatorki, ponieważ nie spodziewały się, że tak wiele osób zechce podzielić się swoją twórczością z innymi. Nadesłane wiersze oceniało jury, któremu przewodniczyła dziennikarka Aleksandra Pilarczyk, która współtworzyła i przez wiele lat była związana z "Gazetą Jarocińską", a obecnie jest redaktor naczelną "Wieści Rolniczych". 

- Praca w jury była dla mnie przyjemnością - to muszę stwierdzić, dlatego że mogłam spotkać się z wrażliwością ponad 40 osób. Tutaj od razu muszę zaznaczyć, że to nie był zgodny werdykt, dlatego że poezja to jest dziedzina, w której się nie da nic zmierzyć. Tutaj po prostu ocena jest subiektywna. I każdy z członków jury - całe szczęście, że było nas tylko trzy - miał swoje typy, dlatego że różne wiersze docierają do duszy różnych osób. Dlatego też ten wybór wcale nie był łatwy, ale myślę, że samo czytanie wierszy, bo dzisiaj jednak niewiele osób to robi, to już jest przygoda, bo to już jest jakby dotarcie do do czyjejś wrażliwości. Bardzo się cieszę, że państwo piszecie i że państwo chcecie się dzielić tymi swoimi uczuciami, wrażeniami z innymi, że te wiersze do nas dotarły - powiedziała Aleksandra Pilarczyk. 

Przewodnicząca jury zachęcała autorów do tworzenia, a bibliotekę do wspierania i promowania lokalnych poetów

- To też nie jest tak, że te wszystkie wiersze były idealne, ale ja bym tu prosiła, żeby się nie przejmować, jeśli jakieś nawet są małe niepowodzenia. Nawet jeśli język jeszcze nie jest dość sprawny, a stylistyka jeszcze trochę kuleje. W wielu wierszach były za to przenośnie, porównania, czy spostrzeżenia, które nas zachwyciły. I to jest ważne, dlatego że nad językiem i stylistyką można popracować. Natomiast tej wrażliwości, która w wierszach się objawia i która świadczy o talencie, tego się nie kupi, tego się nie da wyćwiczyć. A to w większości wierszy, które państwo nam wysłaliście, było. I to było takie piękne. Liczę na to, że biblioteka będzie wspierała rozwój poezji i tych konkursów będzie więcej, tak żeby można było się prezentować i pokazywać pokazywać swoją twórczość, żeby też jakby mobilizować państwa do pisania. Z jednej strony robicie dla siebie, ale z drugiej strony każdy autor chciałby być przeczytany, doceniony. Z twórczością tak jest, że niby się tworzy dla siebie, ale fajnie gdyby się jeszcze komuś podobało - podumowała Aleksandra Pilarczyk. 

Zwyciężczyni była wyraźnie zaskoczona tym, że jej wiersz znalazł się na pierwszym miejscu. Krystyna Furmaniak przyznała się, że jest emerytowaną polonistką, a pisać wiersze zaczęła 10 lat temu po tym, jak dzieci "wyfrunęły" z domu. Do udziału w konkursie namówiła ją z kolei córka. Jedna z wyróżnionych osób, Elżbieta Trzcielińska wyjaśniła, że poezją zajmowała się w młodości i to właśnie z tego okresu pochodzi "Kroplik wiosenny". Stwierdziła, że zauważenie jej przez komisję zachęca ją do tego, aby wrócić znów do tworzenia.   

Zwyciężczynie konkursu poetyckiego otrzymały bardzo wartościowe nagrody

Jury przyznało 3 nagrody główne oraz 5 wyróżnień:

• Krystyna Furmaniak za wiersz "Kropla" (bon do Empiku o wartości 500 zł)
• Danuta Szymańska za wiersz "Pocałunek" (bon do Empiku o wartości 300 zł)
• Ihor Mochkodan za wiersz "Rzucasz kamyk do morza..." (bon do Empiku o wartości 200 zł)
• Wyróżnienia: Marta Borowska ("Pudełko"), Patrycja Nowaczyk ("Mała Mi"), Joanna Piotrowicz ("***), Monika Podlewska ("Wymowne milczenie"), Elżbieta Trzcielińska ("Kroplik wiosenny") - (gadżety biblioteczne)

Poznaj nagrodzone i wyróżnione w konkursie wiersze...

Kropla (z cyklu "Uczucia")

Pozbieram swój ślad
z niepewnej nici pajęczej
uwiję wianek
I jeszcze jeden raz
założę go na głowę.

Z uniesioną głową
zranioną duszą
drżącą kroplą na powiece
sięgnę po następne dni.

Tak bym chciała
aby kroplę z mego oka
zdjął ktoś mi bliski
ktoś tak drogi

Chociaż...
na co komu jedna kropla
kiedy...
świat jest pełen łez?

Danuta Szymańska
Pocałunek

Ten pocałunek umarł 
Spadł w próżnię 
Między tobą a mną 
Z braku zawieszenia 
Na moich ustach
Zabił się 
I zakwitł przeprosinami 
Na wargach twoich

Ihor Mochkodan 
Rzucasz kamyk do morza

rzucasz kamyk do morza
i widzisz jaka krótka jest
jego podróż na wodzie
obok na to uśmiecha się słońce
zapomniając że do zachodu
ma dziewięć minut
wracasz do wiadomości
na telefonie
ale niedługo to trwa
dzisiaj nie możesz przegapić
tego zachodu
dziś już po raz wtóry
zrezygnowałeś z sieci
i natomiast
wybrałeś autobus pełen
emocji wrażeń i plotek
- Słyszałaś, Marto?
- Nie, a co?
- W Laskach był pożar.
Płomienie trzy metry do góry.
Na szczęście, nikt nie zmarł.
- Ojej! A mnie jeszcze
bardziej boli krzyż...
- I co tam po wyborach?
- Szkoda słów... kiedyś było inaczej...
- ...on mnie wczoraj zaprosił
niby na randkę... hi hi!
- A ty?
- Nie wiem. Dzisiaj napiszę,
że pójdę. Hi hi!
- Ostatnio on się dowiedział,
że żona ma raka... Więc
teraz nic nie wiadomo,
co będzie dalej. Oni zawsze
nikomu nic nie mówili...
- Daj spokój. Jeszcze trochę
i zobaczymy, do czego
doprowadzi ta wojna.
- Aby tylko do nas nie dotarło...
- A córce sąsiadki
urodziło się dziecko.
Jeszcze nie byłam u nich,
więc ci nie powiem
do kogo jest bardziej podobne...
uśmiechasz się i patrzysz
po stronach: z prawej od ciebie
jest Odyseusz
podałeś mu rękę
po lewej - Eneasz
już opowiada swój plan
końca waszej wędrówki...

kto ty wśród nich?
jak się czujesz
w tej obecności?
Domyślasz się tylko
wtedy jak widzisz
kiedy zaprasza cię ktoś
do otwierających się drzwi
autobusu:
- Owidiusz. Bardzo mi miło.
Czy nie chciałbyś zejść
tutaj ze mną?...

Pudełko
Marta Borowska

zamknięta w pudełku
zwanym poezją
odkryłam
ile się mieści
w człowieku
nieskończoności

Mała Mi
Patrycja Nowaczyk

Skryta w szufladach
przy dzianinowych lalkach,
w ciasnym kącie
skurczona mrokiem.

Szewki na skórze zszyte milczeniem,
splątanina włosów ostatnim schronieniem.
Korpus uginający się pod dłonią,
jej włókno znające trwanie
nie tchnienie.

Piąstki zaciśnięte,
jakby świat miał się rozpaść.
Tam gdzie pętelki się zbiegają -
tam kryje się napięcie.

Sukienka z miękkiej przędzy,
nieco krzywa
jak życie
rwące w różne strony.

Brakujący guzik –
pęknięciem w jej duszy.
Ból tępy jak igła,
drążący w jej wnętrzu.

Lalki szeptały o świetle i blasku,
o nadziei i szansie,
o uśmiechu i oklasku.

I w tej szufladzie,
dzianinowa lalka
śni o dniu nowym,
o spacerze w kieszeni płaszcza.

Gdy skrzypnie drewno, uchyli się wieko
i delikatne dłonie porwą ją w taniec.
Zakręcą się w świetle
przy onirycznej piosence.

Świat nigdy nie zapomniał,
gotowy na jej ruch,
bowiem szuflada od zawsze...
czekała otwarta.

***
Joanna Piotrowicz

wiruję na wietrze
jak liść jesienny
frunę ku niebu
i spadam
bezdźwięcznie
mój szelest usłyszysz
jedynie gdy zgasnę
cichutko odlecę
ty spokojnie zaśniesz 

Wymowne milczenie
Monika Podlewska

Czasem
Kiedy milczę
DUSZĘ SIĘ
Krtań zaciskam wokół słów, 
Których nie powinnam znać. 

Czasem
Kiedy milczę
KRZYCZĘ
Haustem powietrza
Rozpieram struny bezdźwięczne.

Czasem
Kiedy milczę
MILCZĘ
Tak naprawdę.

Kroplik wiosenny
Elżbieta Trzcielińska

Pada ciepły kroplik wiosenny,
pachnie świat kropiwiosny wonią.
Z liści drzew kapią krople krągłe,
szkliste, koralowe, zielone i srebrne.
A w zwierciadle tęczy
tak się mienią dziwnie
jak gdyby były żywe,
jakby tańczyć chciały.
Lecz padają samotne
i małe bezwiednie,
a z bursztynowych
kropel kałuże płyną rozlewne.
I już nie są te same,
te w tęczowych blaskach.
Już płyną zaciemnione
po rynsztoku piaskach.
Już je rozpryskały koła,
już ich nie ma wcale.
Skończył się kroplik srebrny.
Zaczęły się żale.