Halina Zwierzycka (z domu Sobczak) wraz z mężem Januszem tworzyli wyjątkową, artystyczną parę. Oboje byli z zawodu nauczycielami, ale łączyło ich również zamiłowanie do podejmowania wielu inicjatyw i działań społecznych. Była absolwentką Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Uczyła w Szkole Podstawowej w Magnuszewicach. Nawet po przejściu na wcześniejszą emeryturę nie zerwała kontaktu z nauczaniem. Miała godziny biologii w gimnazjum w Woli Książęcej.
- Na początku w Magnuszewicach, mówiła, że przyszła tu tylko na rok, a została aż do emerytury. Przepracowała ponad 30 lat. Zawsze była uśmiechnięta. Miała niesamowite pomysły i energię. Była też niezwykle aktywna - wspomina Beata Siudzińska, obecnie dyrektorka Przedszkola Publicznego w Kotlinie. - W tym roku spotkałyśmy się na obchodach Dnia Babci. Okazało się, że nasze wnuki chodzą do tej samej klasy.
Razem przepracowały w nieistniejącej obecnie "podstawówce" wiele lat. Przyznaje, że informacja o nagłej śmierci Haliny Zwierzyckiej była szokiem i zaskoczeniem.
- Jako koleżanka była naprawdę zawsze bardzo miła, pełna energii, życzliwa, pomocna, zawsze uśmiechnięta. Miała takie swoje poczucie humoru i swój też taki specyficzny, oryginalny styl ubierania się. Przez dzieci też była lubiana. Organizowała dużo wycieczek rowerowych ale także wyjazdy autokarowe. Sama też lubiła podróżować, poznawać nowe miejsca. Razem z Januszem dużo spacerowali - podkreśla Beata Siudzińska. - Dziewczyna życzliwa dla ludzi, serdeczna, pomocna - taka właśnie Halinka była. Bardzo miło będziemy ją wspominać, ale mogła jeszcze pożyć. Nacieszyła się trochę tą emeryturą, ale mogła zdecydowanie dłużej.
Halina Zwierzycka była dobrą duszą, która zawsze służyła pomocą. Zawsze pogodna i uśmiechnięta...
Jedną z jej wielu pasji była joga.
- Była z nami od samego początku. Od września 2011, kiedy zaczynałyśmy prowadzić jogę w Jarocinie, aż do ostatniego poniedziałku. Powiedzieć, że była wspaniałą kobietą, to jak nic nie powiedzieć.. Zawsze pogodna, uśmiechnięta, szczera, z poczuciem humoru, onieśmielała młodych joginów swoją świetną kondycją. W sercu i w głowie zachowała młodość i dziecięcą radość. Czerpałyśmy z jej mądrości, doświadczenia, i dobroci, grzałyśmy się w jej cieple... Halinko, Twoje miejsce na sali zawsze już będzie Twoim! Twój duch i energia zostaną w tym miejscu na zawsze. Z miłością... Namaste" - wspominają Dorota Dziekańska i Katarzyna Szymańska prowadzące studio jogi "Samsara" w Jarocinie.
Angażowała się w wiele inicjatyw podejmowanych m.in. przez Fundację Ogród Marzeń czy "Gazetę Jarocińską".
- Halinka to dobra dusza, która zawsze służyła pomocą; troskliwa i opiekuńcza. Podnosiła innych na duchu, wzmacniała dobrym słowem. Bardzo chętnie włączała się we wszystkie szalone akcje, które wymyślaliśmy. Pomagała w tworzeniu pomnika Glana, potem koordynowała projekt ubierania go. Robiła z nami wystawę Jarociniacy "Galeria Wspomnień". Uwielbiała artystyczne dusze, bo sama ją pielęgnowała w sobie. Potrafiła stworzyć niesamowite cudeńka z nici, włóczki, materiałów. Mistrzyni rękodzieła! Cały czas mam Ją przed oczami, słyszę Jej śmiech i widzę iskierki radości w oczach. Nie mogę uwierzyć - mówi Beata Frąckowiak-Piotrowicz, prezeska Fundacji Ogród Marzeń.
O wrażliwości i uśmiechu wspomina również Lidia Kalinowska, którą z Haliną Zwierzycką połączyła wieloletnia przyjaźń.
- Halinka - Kobieta nieszablonowa, ciekawa świata i ludzi, rzucająca się z radością i pasją w wir życia, uśmiechnięta,ciepła, wrażliwa, życzliwa, zarażająca energią, optymizmem i nadzieją, reagująca w trudnych dla mnie momentach prostym - bez moralizowania, często pełnym humoru, a czasem dosadnym przekazem „w punkt” (i od razu lżej się robiło na duszy). O HALINCE nie da się opowiedzieć, bo to osoba PIĘKNA wewnętrznie i zewnętrznie, trzeba było ją znać i ja mam to szczęście. Piosenka, która najbardziej mi się z nią kojarzy to „Miłość” do słów K.K. Baczyńskiego - wspomina swoją przyjaciółkę Lidia Kalinowska.
Z małżeństwem Zwierzyckich zaprzyjaźniony był również Marek Sobczak, który do niedawna pracował jako dyrektor Zespołu Szkół Ponadpodstawowych nr 1 w Jarocinie, a obecnie szefuje Wydziałowi Oświaty i Kultury Urzędu Miejskiego w Jarocinie.
- Z Halinką poznaliśmy się bliżej, gdy trafiłem do jarocińskiej "Jedynki", gdzie pracował już Janusz. Od samego początku można było poczuć niesamowitą otwartość i ciepło, jakie od niej biło. Jej wrażliwość i chęć doświadczania wszystkiego, co piękne i dobre, wiodła nas corocznie na wspólne wyprawy rowerowe, wyjazdy na narty, festiwale reggae i koncerty poezji śpiewanej. W sierpniu podczas pobytu w Bieszczadach na koncercie SDM w Schronisku Aniołów, Halinka była bardzo wesoła, uśmiechnięta. Cieszyła się, że po raz kolejny w gronie przyjaciół możemy przeżywać ten cudowny czas bycia razem. Powiedziała wtedy, że kiedyś się to skończy i nie wiadomo, ile razy jeszcze wspólnie gdzieś wyjedziemy. Czy coś przeczuwała? Anioły tak mają, że wiedzą wszystko dużo wcześniej... - opowiada Marek Sobczak.
Halina Zwierzycka zmarła nagle w środę 18 września w wieku 66 lat.
Uroczystości żałobne odbędą się w czwartek, 26 września. Rozpoczną się mszą św. o godz. 14.00 w kościele św. Antoniego Padewskiego w Jarocinie. Pogrzeb o godz. 15.00 na cmentarzu komunalnym w Jarocinie.
ZOBACZ RÓWNIEŻ
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.