W 70. rocznicę wyzwolenia miasta delegacje gminy Jarocin i powiatu jarocińskiego złożyły kwiaty i zapaliły znicze przy mauzoleum na jarocińskim cmentarzu. - Gminę Jarocin reprezentowała Katarzyna Szymkowiak, wiceprzewodnicząca rady miejskiej oraz Mariusz Gryska, dyrektor Wydziału Administracji jarocińskiego magistratu - informuje Urząd Miejski w Jarocinie.
Jak wyglądały tamte dni? Przeczytaj rys historyczny
Był styczeń 1945 roku, dla Jarocina kończyła się II wojna światowa. Od piątku 19 stycznia 1945 r. rozpoczęła się ewakuacja Niemców z Ziemi Jarocińskiej. Następnego dnia wywożono rannych żołnierzy niemieckich z jarocińskich lazaretów (szpitali wojskowych). Landrat (starosta) jarociński Peter Orlowski zarządził także ewakuację niemieckich władz politycznych i administracyjnych. Pod silnym naporem radzieckiego Frontu Białoruskiego, wycofujące się niemieckie oddziały, na szczęście dla miasta, nie zdążyły przygotować obrony Jarocina. W pośpiechu kopano rowy obronne i przygotowano kilka stanowisk dla dział przeciwpancernych, m.in. na Tumidaju przy Zakładach Odzieżowych, na Bogusławiu a także przy torach kolejowych. Nie doszło jednak do bezpośrednich walk i zniszczenia miasta. W czasie odwrotu specjalne oddziały wojsk niemieckich niszczyły zakłady przemysłowe i urządzenia komunalne. Zostały częściowo zniszczone Zakłady w Kotlinie, Cukrownia, Cegielnia i Roszarnia w Witaszycach. W Jarocinie zniszczeniu uległa elektrownia miejska, gazownia i węzeł kolejowy. W środę 24 stycznia 1945 r. w późnych godzinach popołudniowych na Ziemię Jarocińską wkroczyły wojska radzieckie I Frontu Białoruskiego pod dowództwem marszałka G.K. Żukowa. Jak wspominają jarociniacy, na Rynku spontanicznie zorganizowany został wiec i pojawiły się po raz pierwszy od pięciu lat flagi biało-czerwone. W walkach na Ziemi Jarocińskiej poległo 60 żołnierzy radzieckich. Zginęli m.in. pod Jaraczewem, Jarocinem, Golą, Cielczą, Nowym Miastem, Ruskiem, Potarzycą, Komorzem, Zakrzewem i Łobzowcem. Po ekshumacji w kwietniu 1946r. zostali pochowani przy cmentarzu katolickim (później ta część została włączona do całości cmentarza). Należy zaznaczyć, że w tym miejscu pochowani są także żołnierze polscy, lotnicy którzy zginęli 3 września 1939 r. pod Cielczą.
