Rodzina z Noskowa przyjęła uchodźców pod swój dach [ZDJĘCIA]

Wielu Ukraińców próbuje się wydostać z ojczyzny, która znalazła się pod ostrzałem wojsk rosyjskich. Nie jest to proste. Na szczęście coraz więcej osób w Polsce wyciąga pomocną dłoń do naszych sąsiadów. Rodzina Tomalaków z Noskowa (gm. Jaraczewo) przyjęła pod swój dach dwie kobiety i trójkę dzieci.

- Trzeba pomagać. Przed chwilą słyszałam w telewizji, że odkryli zbiorową mogiłę, w której były ciała pogwałconych 4-letnich dzieci. Jak to ma być na tym świecie? Putin jest gorszy niż Hitler - mówi siedząca w fotelu Joanna Mizera z Noskowa, kiedy wchodzę do pokoju.

Jej córka Arleta Tomalka właśnie poszła po gości z Ukrainy, którzy do dyspozycji mają pokój z kuchnią i łazienką. Rodzina przygotowała go w jednym z budynków znajdujących się na terenie ich posesji. Pomieszczania urządzili na wypadek gdyby dorosłe już ich córki chciały zostać na dłużej ze swoimi rodzinami.

Rodzina z Noskowa przyjęła uchodźców pod swój dach. Arleta Tomalka: „Trzeba coś ofiarować drugiemu człowiekowi”    

- Jest trudna sytuacja. Nikt z nas nie chciałby się znaleźć w takich okolicznościach, a jakby już się znalazł, to chciałby mieć jakąś pomoc, wsparcie. Pomoc drugiemu człowiekowi nie polega tylko na mówieniu, ale na ofiarowaniu czegoś od siebie  - mówi Arleta Tomalka.

Decyzję o przyjęciu emigrantek podjęła wspólnie z mężem, mamą i już dorosłym synem.

Po chwili wchodzą do domu dwie kobiety, jedna na rękach ma dziecko oraz dwie dziewczynki. W przedpokoju zakładają domowe obuwie. Pani Arleta przejmuje od mamy najmłodszego uchodźcę. To 11-miesięczny Denis. Gospodyni domu traktuje go jak wnuka. Pozwala mu na wiele, bawi się z nim, nosi na rękach. Rodzina Tomalaków nie musiała szczególnie przeorganizować swojego dotychczasowego życia. Ukrainki same sobie gotują, przygotowują posiłki. Pani Arleta pomaga im w załatwieniu codziennych spraw związanych z zalegalizowaniem pobytu w Polsce, zakupach, próbuje znaleźć pracę dla nich.  

Uchodźczyni: „To są bardzo dobrzy ludzie, o wielkim sercu”

- To są bardzo dobrzy ludzie, o wielkim sercu - mówi Iryna, wskazując na panią Arletę. - Wszystko nam dali - podkreśla.

Dziewczynki mają zajęcia online z ukraińskiej szkoły. W Noskowie nawiązały już pierwsze znajomości, chodzą do swoich rówieśniczek i w ten sposób uczą się języka polskiego. Kobiety są gotowe podjąć pracę, ale problemem jest bariera językową. Nie mówią po polsku. Marinna jest pielęgniarką, a Iryna księgową. Początkowo liczyły, że wojna zakończy się szybko. Co więcej, Iryna miała nadzieję, że Denis roczek - 25 maja - będzie obchodził na Ukrainie. Teraz już wie, że tak się nie stanie. Zamierzają powrócić na Ukrainę.

Każdy to, co może, to przywiezie

- Jedna z sąsiadek zorganizowała wózek dla Denisa. Koleżanka córki podarowała chodzik. Każdy to co może, to przywiezie. Ubranka, pampersy, czy coś do zjedzenia. Nasze KGW w Noskowie przekazało dla każdej rodziny z Ukrainy talon na zakupy w wysokości 500 zł - zaznacza.

Gości z Ukrainy zaprosi do świątecznego stołu. Będziemy mieli większe święta, weselsze święta - cieszy się gospodyni. Rodzina z Noskowa nie uważa, aby zrobiła coś wyjątkowego, nadzwyczajnego.

- To jest zwykły, ludzki odruch, pomoc drugiemu człowiekowi. Tak zostałam wychowana, że trzeba pomagać drugiemu człowiekowi. Tak powinno wyglądać po prostu człowieczeństwo - mówi pani Arleta. 

Zawsze przeżywała i śledziła wojny, które toczyły w rejonach znacznie oddalonych od Polski. Nigdy nie sądziła, że emigranci zamieszkają w jej domu.

• CZYTAJ TAKŻE: Uchodźcy przebywający w Żerkowie opowiadają o wojnie na Ukrainie
• CZYTAJ RÓWNIEŻ: Tir z darami z Jaraczewa pojechał na granicę
• ZOBACZ TAKŻE: Mer Nowowołyńska dziękuje mieszkańcom gminy Jaraczewo. Ile pieniędzy wpłynęło na specjalnie utworzone konto