Prawdziwa niepodległość w naszym mieście rozpoczęła się równo 100 lat temu, 1 stycznia 1919 roku. O tym fakcie przypomina dzisiaj na swoim fanpage'u Muzeum Regionalne w Jarocinie.
"Dnia 1 stycznia 1919 r. nastąpiła dla Jarocina nowa era.
W dniu tym wywiesił chorągiew polską na ratuszu jarocińskim adiutant St. Malinowski. Byłem świadkiem tej wspaniałej uroczystości, która u mnie pozostawiła niezatarte wrażenie. Przed frontem odezwał się komendant druh Gorzeński-Ostroróg do zgromadzonego społeczeństwa, wzywając do wytrwałości, do pomocy, by pokazać światu potęgę narodu polskiego. Zakończył swe przemówienie słowami „Roty” Konopnickiej.
Niejedna łza wtenczas spłynęła ze wzruszenia. Potem senior miasta Franciszek Basiński powitał obywatelstwo jako pierwszy burmistrz miasta, dzieląc się radosną nowiną, że odtąd wszyscy upragnioną przez tak długie lata Polskę uzyskaliśmy. Po odśpiewania „Roty” i „Jeszcze Polska nie zginęła” udaliśmy się do kościoła na uroczyste nabożeństwo, które odprawił ksiądz proboszcz Niedźwiedziński, witając wojsko już polskie jako kapelan oddziału powstańczego.
Serdeczne słowa powitania z ambony były zachętą do walk, jakie niebawem nastąpić miały. Po odśpiewaniu „Boże coś Polskę”, wróciliśmy w zwartym szeregu do koszar na dobry obiad. Szeregi naszego baonu rozrastały się. Ćwiczono regularnie. Wielu było szaleńców do zbrojnego czynu".
Autorem wspomnień jest Józef Borecki. Urodził się 9 marca 1900 roku w Jarocinie. Był synem Edmunda i Marii z d. Martuzalska. W latach 1917-18 należał do skautingu w Jarocinie. Był także żołnierzem polskiego oddziału zbrojnego w koszarach jarocińskich w listopadzie 1918 roku. Zakładał też Towarzystwo Powstańców w Jarocinie, a od 1922 r. pełnił funkcję sekretarza. W 1928 roku został wybrany prezesem tej organizacji. Był współinicjatorem budowy pomnika powstańców w Jarocinie i tablicy Powiatowej Rady Ludowej w 1925 r.
16 stycznia 1927 roku witał oficjalnie na rynku przybywającego z wizytą gen. Józefa Hallera. Józef Borecki był pracownikiem kasy skarbowej w Jarocinie. Pełnił funkcję sekretarza Komitetu Budowy Kościoła w Jarocinie (p.w. Chrystusa Króla), jak również przewodniczącego Zarządu Konferencji Prezesów w Jarocinie. Od listopada 1928 roku został przeniesiony do Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy. W latach 1930-1939 napisał wiele artykułów do „Gazety Jarocińskiej”, głównie o jarocińskich oddziałach powstańczych. W 1939 r. odznaczono go Medalem Niepodległości. We wrześniu 1939 r. został rozstrzelany przez Niemców w Bydgoszczy. Kilkanaście dni wcześniej zginął jego brat Marian, który także był uczestnikiem powstania.
WSPOMNIENIA POWSTAŃCÓW WIELKOPOLSKICH MOŻNA ZNALEŹĆ W KSIĄŻCE STANISŁAWA KAROLCZAKA WYDANEJ W 1935 ROKU. Z OKAZJI 100. ROCZNICY WYBUCHU POWSTANIA WIELKOPOLSKIEGO MUZEUM REGIONALNE W JAROCINIE WYDAŁO REPRINT PIERWSZEGO WYDANIA [CZYTAJ TUTAJ]
